Autor: Aksel Honet
Strana: 296
► Ostali detalji

Aksel Honet (rođen 1949. u Gizenu), saradnik i naslednik Jirgena Habermasa na Katedri za filozofiju pri Univerzitetu Johan Volfgang Gete u Frankfurtu na Majni, od 2001. godine je i direktor Instituta za društvena istraživanja čiji je prvi naučni rukovodilac bio znameniti Maks Horkhajmer - simbolički i faktički zatvara krug kritičke teorije društva i spada u red najistaknutijih nemačkih mislilaca druge polovine 20. veka. U svojim brojnim radovima kritički preispituje granice racionalnosti političkog mišljenja i delanja, oslanjajući se na centralni motiv Hegelove rane jenske i realfilozofije – borbe za priznanje.

Naime, naznačajnija i najslavnija knjiga Aksela Honeta nosi isti naslov, sa indikativnim podnaslovom: moralna gramatika društvenih sukoba. Naspram Kantovog ogromnog uticaja na modernu socijalnu filozofiju, Aksel Honet umesto onog formalnog, traga za supstancijalnim i nalazi ga u pomenutom Hegelovom motivu koji se pojavljuje u liku ljubavi, prava i solidarnosti. Glasovitu Hegelovu tezu Aksel Honet “materijalistički” testira na socijalnoj psihologiji Herberta Mida jer se upravo u njegovoj teoriji naziru opšte pretpostavke intersubjektivnog priznanja bez kojeg nije moguć normativni kapacitet društvene teorije... Valja naglasiti da je ovu izuzetnu teorijsku raspravu sa nemačkog vrlo dobro prevela Aleksandra Kostić.