Опис

U drugoj knjizi Ogleda o srpskoj filozofiji stavljaju se u razmatranja najznačajniji srpski filozofi novokantovskih orijentacija, sa čijih je smerova mišljenja ta orijentacija i obrazovana, a radi se o transcendentalnom sintetizmu Konstantina Brankovića, sintetičkom kriticizmu Mihaila Hristifora Ristića i kritičkom ontologizmu Svetomira Ristića; ovima ovde prethodi uvodna rasprava o počecima srpske filozofije iz vizantijskog doba njene istorije, pokazana preko ispitivanja glavnih metafizičkih, logičkih i prirodoslovnih kategorija iskon, biti i slovo, od „pismeneh” i „oglagolanija” do „šestodneva”.